Gül: Gülgillerin örneği olan bitki ve bunun çiçeğidir. Birçok çeşidi vardır. Bunlar; kokusu, rengi, şekli, iriliği ve ufaklığı bakımından birbirinden ayrılır. En çok görülen çeşitleri; sarı gül, van gülü, yediveren gülü, Yabani gül ve Şam gülüdür.
Pembe gülün taze çiçeklerinden gülsuyu ve gül esansı elde edilir. İçeriğinde geraniol, rodinol, eugenol, citronel ve feniletilalkol vardır. Hekimlikte çiçeklerinin renkli yaprakları kullanılır. Bunlar, gonca halindeyken toplanıp, sıcak bir yerde kurutulur ve ışık almayan kutularda saklanır.
Faydaları:
İshali keser.
Bademcik ve boğaz iltihaplarını giderir.
Mikrop öldürücüdür.
Gargarası ağız yaralarına ve diş ağrılarına iyi gelir.
Gül yağı ve gül suyu cildi gerginleştirir ve cilde canlılık verir.
Antiseptik olarak kullanılır.
Bayılmayı giderir.
Ciğeri kuvvetlendirir, kalbe ferahlık verir, dimağı takviye eder.
Göz kanlanmaları ve göz nezlelerinde faydalıdır.
Ayrıca krem ve parfümeri sanayiinde kullanılır.
Gül çiçeğinin yapraklarını kaynatarak elde edilen çay bağırsakları rahatlatır ve bulantıyı keser.
Nasıl Kullanılır? Gülden gül suyu ve gül yağı elde edilir. Kremlerde, kozmetik ve parfümeri sanayinde kullanılır. Gül reçeli mideyi kuvvetlendirir. Gül suyu cildi güzelleşterir. Gül suyuna batırılmış bez alna konulursa baş ağrısını giderir.
Taze gül taç yapraklarının badem yağına batırılıp bir süre bekletilmesi ile elde edilen Gül yağı, göz çevresindeki kırışıklıklara, yarım saati aşmadan, uygulanıp temizlenirse yararı görülür.