Kayışkıran Otu (eşekotu): Baklagiller familyasından; boş arazilerde ve kurak yerlerde yetişen 30-60 cm yüksekliğinde çok yıllık dikenli bir bitkidir. Yaprakları kısa saplıdır. Çiçekleri pembedir. Meyveleri küçüktür. Köklerinde tanen, sakkaroz, zamk, uçucu ve sabit yağ, spinosin ve ononin vardır. Kökleri kullanılır.
Diğer İsimleri: Eşekotu, Sabankıran, Yandak, Ononis spinosa, Hauhechel
Toplanması Kurutulması: Mart ve Nisan veya Ağustos ve Eylül aylarında kökleri sökülür, yıkanır, kurutulur ve ince kıyılarak güneş ışınlarından ve nemden uzakta muhafaza edilir. Şayet tentürü yapılacak ise taze olarak kullanılır.
Faydaları:
Egzamaya iyi gelir.
Vücuda rahatlık verir.
Güçlübir idrar söktürücüdür.
Terletir ve vücuda rahatlık verir.
Böbrek ve mesane iltihaplarını giderir.
Deri kaşıntısı ve egzamaya karşı kullanılır.
Boğaz ağrılarını geçirir.
Böbrek taşlarının düşürülmesine yardım eder.
Lenf bezlerinin şişmesi, romatizma, gut, ödeme karşı kullanılır.
Mikrop öldürücü etkileri ile ağız, dişeti ve boğaz iltihapları ile yaralara karşı faydalıdır.
Nasıl Kullanılır? Kayışkıranın sadece kökü çay, tentür ve natürel ilaç yapımında kullanılır. Nadiren çiçeklerinden de faydalanılır. Kökleri dilimlenerek ya da bütün olarak kurutulduktan sonra kaynar suda demlenerek çay gibi içilir. Bu su ılındıktan sonra haricen egzama ve yara olan bölgelere bir pamuk yardımıyla sürülebilir.
Çay: İki kahve kaşığı Kayışkıran kökü demliğe konur ve üzerine 300-400ml kaynar su ilave edilir ve 30 dakika demlenmesi beklenir. Demlendikten sonra süzülür. Günde 3 defa yemek aralarında birer bardak içilir.
Uyarı: Kayışkıran kökünden çay hazırlanılırken asla kaynatılmaması gerekir. Eğer kaynatılırsa birleşimindeki eter yağını kaybeder. Kayışkıran kökü çayı 1-2 hafta süre içildikten sonra 3-4 gün ara verilmelidir. Çünkü uzun süre çayının içilmesi etkisinin azalmasına neden olur.